Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa w kontekście roszczenia informacyjnego w Prawie własności przemysłowej (Część 3)

Kontynuując poprzednie wpisy dotyczące roszczenia informacyjnego w ustawie z 30 czerwca 2000 r. „Prawo własności przemysłowej” (dalej: „p.w.p”) przedstawiona zostanie poniżej kwestia ochrony informacji udzielanych przez zobowiązane do tego przez sąd podmioty w ramach rozstrzygania wniosku o udzielenie informacji.

Tajemnica przedsiębiorstwa w ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji

Na wstępie zaznaczyć warto, czym powinna charakteryzować się informacja, aby uznać ją za tajemnicę przedsiębiorstwa. Ustawa p.w.p. nie zawiera stosownej definicji, w związku z czym odpowiedzi poszukiwać należy w przepisach ustawy z 16 kwietnia 1993 r. „o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji” (dalej: „u.z.n.k”). Tajemnicą przedsiębiorstwa są zatem „informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, które jako całość lub w szczególnym zestawieniu i zbiorze ich elementów nie są powszechnie znane osobom zwykle zajmującym się tym rodzajem informacji albo nie są łatwo dostępne dla takich osób, o ile uprawniony do korzystania z informacji lub rozporządzania nimi podjął, przy zachowaniu należytej staranności, działania w celu utrzymania ich w poufności”[1].

Zarówno przed nowelizacją p.w.p. (art. 286 [1] ust. 2), jak i aktualnie, tj. po nowelizacji, która weszła w życie  27 lutego 2020 roku, uprawniony może na podstawie art. 286 [2] ust. 4 p.w.p. żądać udzielenia informacji dotyczących: firm i adresów producentów, wytwórców, dystrybutorów, dostawców oraz innych poprzednich posiadaczy towarów lub świadczących usługi, które naruszają patent, dodatkowe prawo ochronne, prawo ochronne lub prawo z rejestracji, jak również przewidywanych odbiorców hurtowych lub prowadzących sprzedaż detaliczną tych towarów lub usług, a także ilości wyprodukowanych, wytworzonych, zbytych, otrzymanych lub zamówionych towarów lub usług naruszających patent, dodatkowe prawo ochronne, prawo ochronne lub prawo z rejestracji, jak również cen uiszczonych za te towary lub usługi. Na marginesie warto zwrócić uwagę na to, że katalog ten ulegnie  nieznacznemu rozszerzeniu po nowelizacji ustawy kodeks postępowania cywilnego (dalej: „k.p.c”), tj. po 1 lipca 2020 roku.

Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa w ustawie prawo własności przemysłowej

Powyższe informacje mogą stanowić tajemnicę przedsiębiorstwa. Jej ochronę regulował początkowo art. 286 [1] ust. 3 p.w.p. poprzez zobligowanie sądu do zapewnienia zachowania tajemnicy przedsiębiorcy i innych tajemnic ustawowo chronionych, przy dopuszczaniu dowodów lub rozpoznawaniu wniosków o udzielenie informacji[2]. Przepis ten został nieznacznie zmodyfikowany i obowiązuje po nowelizacji w brzmieniu „sąd rozpoznaje wniosek o udzielenie informacji, na rozprawie, zapewniając zachowanie tajemnicy przedsiębiorstwa i innych tajemnic ustawowo chronionych”[3]. Pomijając w tym miejscu liczne wątpliwości interpretacyjne ww. przepisu, istotny jest brak wskazania konkretnych działań, do których podjęcia zobowiązany jest sąd w celu zapewnienia zachowania tajemnicy..

Pewne środki sąd może zastosować między innymi w oparciu o regulacje w k.p.c., np. ograniczenie kręgu podmiotów uprawnionych do zapoznania się z aktami sprawy[4]. Kodeks wprowadza także możliwość przeprowadzenia posiedzenia za drzwiami zamkniętymi, gdy mogą być ujawnione okoliczności stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa strony[5], jednakże ta instytucja zależna jest całkowicie od podjęcia działania przez stronę tj. złożenia stosownego wniosku. Brak analogicznej instytucji, która umożliwiałaby sądowi  przeprowadzenie posiedzenia za drzwiami zamkniętymi z urzędu.

Natomiast jeśli chodzi o środki ochrony, które może podjąć strona zobowiązana do udzielenia informacji to do  27 lutego 2020 r.  brak było  w p.w.p. uregulowań, które zarówno wprost jak i przez odesłanie do odpowiedniego stosowania, pozwoliłyby tym podmiotom na domaganie się naprawienia szkody wyrządzonej wykorzystaniem udzielonych informacji. Niewątpliwie celem roszczenia informacyjnego jest umożliwienie określenia wysokości poniesionej szkody przez uprawnionego w związku z naruszeniem praw własności przemysłowej. Niemniej, bardzo często podmioty będące w sporze prowadzą konkurencyjną względem siebie działalność gospodarczą. Dlatego też, tak ważne jest, by przy jednoczesnym zapewnieniu uprawnionemu odpowiednio wysokiego poziomu ochrony jego praw własności przemysłowej, nie dopuścić do nieuprawnionego wykorzystania przezeń informacji, które kwalifikuje się właśnie jako tajemnicę przedsiębiorstwa.

Rozwiązanie przyniosła obecna nowela p.w.p w ramach której dodano, że „w przypadku wykorzystania przez uprawnionego informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, dla celów innych niż dochodzenie przez uprawnionego roszczenia, udzielającemu informacji, o którym mowa w ust. 1 i 2, przysługuje roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej wykonaniem obowiązku udzielenia informacji, na zasadach ogólnych”[6].

Podkreślić należy, że taka regulacja obowiązuje jedynie do 1 lipca 2020 roku, a wraz z wchodzącym wtedy w życie k.p.c. wprowadzone zostaną nowe instytucje dopełniające przedmiotową problematykę.

[1] Art. 11 ust 2 Ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U. z 2019 r. poz. 1010)

[2] Art. 286 [1] ust 3 Ustawy prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2017 r. poz. 776)

[3] Art. 286 [2] ust 5 Ustawy Prawo Własności Przemysłowej (Dz.U. z 2020 r. poz. 286)

[4] Art. 9 § 1 Ustawa Kodeks Postępowania Cywilnego (Dz.U. z 2019 r. poz. 1460)

[5] Art. 153 § 1[1] Ustawy Kodeks Postępowania Cywilnego (Dz.U. z 2019 r. poz. 1460)

[6] Art. 286 [2] ust 11 Ustawy Prawo Własności Przemysłowej (Dz.U. z 2020 r. poz. 286